سفارش تبلیغ
صبا ویژن

ادامه تحصیل در خارج از کشور (قسمت سوم)ا

بخش دوم موضوع پذیرش دکتری
بررسی کلی پذیرش دکتری در رشته های مهندسی و مدیریت.

پذیرش برای رشته های مهندسی به مراتب راحت تر از رشته های علوم انسانی از جمله مدیریت و اقتصاد هست...

برای رشته های مهندسی آزمون ها و نمرات فرق چندانی نمیکنن ، مثلا شما باید آزمون تافل داده باشین ولی تو این مرحله چون اکثر دانشجو های دکتری بورس میشن لذا اتوماتیک شرایط برای پذیرش فشرده و رقابتی تر هم هست لذا شما باید نمره 600 یا بیشتر داشته باشین.

آزمون GRE رو هم باید داده باشین و نمره اون هم باید بالای 1200 باشه حداقل ( جمع بخش ریاضی و بخش دایره لغت ).
مجددا شما باید توسط ایمیل و فرستادن رزومه ، یک استاد رو متقاعد کنین که شما بهترین گزینه برای فیلد تحقیقی مورد علاقه اش هستین و برای این حرفتون هم بهتره چندتایی مقاله و تحقیق داشته باشین...

چیزی که توی پذیرش دکتری خیلی خیلی بیش از فوق لیسانس خودنمایی میکنه اینه شما باید دستتون پر باشه ، شما باید بدونین که اگه پذیرش گرفتین حدودا تو چه زمینه ای و تو چه حیطه ای میخواین کار و تحقیق کنین ، نمیتونین این داستان رو محول کنین به زمانی که رفتین اونجا !

استاد ها و دپارتمان دانشگاه ها اکثرا دوست دارن بدونن که شما آیا چیزی برای تحقیق پیدا کردین یا اینکه تازه میخواین اونجا بشینین فکر کنین !!!! بهتره موضوع پیشنهادیتون با فیلد مورد علاقه استادتون نزدیک باشه وگرنه راضی کردن استاده سخت میشه !

برای رشته های مهندسی ، در بیشتر مواقع بورس داده میشه ، البته امیدوارم انتظار یه عدد نجومی رو نداشته باشین ! مثلا اینقدر بورس میدن که شما هزینه های زندگی معمولی رو کاور کنین وگرنه فکر نکنین این مبلغ رو میشه چندان پس انداز بکنین !!!!

برای دکتری مهندسی ، نگران هزینه ها نباید باشین ، چون اکثر بورس دارن ولی نمراتتون باید خوب باشه ، مخصوصا فوق لیسانس ، مثلا معدل بالای 18 خیلی امتیازه.

اما ، شرایط برای دکتری رشته های علوم انسانی مخصوصا مدیریت به این راحتی ها نمیشه !!!!
اول از همه یه سوال ساده :
وقتی تو دانشگاه های داخلی ، شما آزمون دکتری میدین و تو مرحله کتبی قبول میشین ، هیچ تضمینی نیست که تو مصاحبه هم قبول بشین ، چرا ؟ چون تو مصاحبه اساتید دوست دارن دانشجو های دانشگاه خودشون رو بگیرن و شما اگه دانشگاه دیگه ای مصاحبه بشین احتمال اینکه ردتون کنن زیاده !

( مثلا دوست بنده ، فوق لیسانس عمران - مدیریت پروژه و ساخت از علوم تحقیقات - رتبه 1 دکتری امیرکبیر ، به راحتی رد شدن !!!! ) وقتی این شرایط تو ایران هست ، ما چطور انتظار داریم که یه استادی که اون ور کره زمین هست با دیدن یه رزومه و چندتا ایمیل ریسک کنه و ما رو قبول کنه ؟؟؟

تو ایران ، دانشگاه دانشگاه رو قبول نداره ! استاد استاد رو قبول نداره ، اونوقت چطور میشه انتظار داشت که استادی تو یه کشور دیگه بدون اینکه مارو ببینه ، بدون اینکه چند ساعت با ما حرف بزنه ، با دیدن نمره تافل و GRE حاضر بشه 4 سال باهامون تو یه زمینه ای کار کنه ؟؟؟؟

چرا این سوال برای دکتری مهندسی زیاد نیست ؟ چون تو مهندسی اگر اساتید معروفتر ما که تو کشور های دیگه شناخته شده تر هستن ما رو Recommend کنن ، میشه با یه رزومه خوب ، از اعتماد استاد اون ور استفاده کرد و قبول شد ! ولی آیا تو علوم انسانی هم شرایط به همین روال هست ؟؟ آیا اساتید ما به اندازه اساتید رشته های مهندسی ، در خارج از کشور شناخته شده و مطرح هستن ؟

مثلا شما میبینین ، از بین 30 تا استاد دانشکده مدیریت دانشگاه تورنتو ، 7 تاشون اجازه دارن دانشجو دکتری بگیرن و هر کدوم هم حداکثر میتونن 2 نفر بگیرن ، اونوقت شما بفرمایید اگه جای اون استاده بودین ترجیح میدادین

یک دانشجو نا شناخته که از ایران / دانشگاه آزاد علوم تحقیقات / معدل 17 / تافل 600 / جی مت 700 / با 60 تا Recommendation ناشناس / رو بگیرین ، یا دانشجو ترم پیش فوق لیسانس خودتون رو بگیرین که دقیقا میدونین چه تیپ آدمیه ؟؟؟

دانشجو خودتون رو دیگه نگران سطح زبانش نیستین چون میدونین باهاش میشه ارتباط برقرار کرد ! معدل و ریز نمراتش براتون اهمیت نداره ، چون دیدیدن چطور با جون و دل برای فیلد کاری شما کار میکنه !!! حالا هی بیاین اینجا بگین ، آقا من میخوام برم DBA آمریکا بخونم !!!!

اول از همه ، DBA بر خلاف MBA یه رشته همه جایی و همه گیری نیست !

رشته بسیار سنگینیه و بسیار هم پرطرفدار هست... بنده به استثناء ، شانس و اقبال و ... کار ندارم ، من دارم میگم شما یه دانشجو منطقی ، خودتونو جای یه استاد وسط آمریکا / کانادا / استرالیا و... بزارین ، آیا دانشجو دکتراتونو از ایران میگیرن یا از همون دانشکده ؟؟؟ فقط وقتی از ایران میگیرین که مثلا یه دوستی تو ایران دارین که استاده ، اون اگه بگه این دانشجو ارزشش رو داره ، شما هم اعتماد میکنین و میگیرین ، وگرنه که ریسک الکی میکنین برای چی !؟!؟!؟!؟

برای دکتری مدیریت - اقتصاد و... شما معدل لیسانس و فوق لیسانس بسیار خوب نیاز دارین - نمره تافل حداقل 600 نیاز دارین ، نمره جی مت بالا مثلا بالای 700 میخواین... باید مقاله داشته باشین ، نگارش زبانتون عالی باشه و...

ولی از همه مهمتر باید لینک داشته باشین تا شما رو به اونا وصل کنه ! همینجوری با دیدن یه مشت نمره استادی به دانشجویی پذیرش دکتری مدیریت نمیده دیگه چه برسه به DBA !!!!!!

متاسفانه ما ایرانی ها چون هیچ کسی رو قبول نداریم بنابراین هیچ کجای دنیا رو هم نمیبینیم ، شما دست کم گرفتین این چینی ها رو ؟؟؟؟

 1.5 میلیارد جمعیت ناراضی از شرایطشون ، پشتکار زیاد ، نمره تافل میارن 630-650 ، جمت همه بالا 700 !

تا اپلای کنین ، تو صف 100 نفری که اپلای کردن 50 تاشون چینی هستن !!!! اونم با چه نمراتی !!!

اونوقت ما میگیم ، چرا منو Accept نکردن !!!؟؟ شما دستکم گرفتین هندی ها رو ؟؟؟؟

نه ، برای پذیرش دکتری هم رقابت هست ، چون کسی که بتونه تو آمریکا شمالی دکتری بخونه و آدم باسوادی بشه ، میتونه تو یکی از دانشگاه های اونجا حداقل هیئت علمی هم بشه ، فقط من و شما که اینو نمیدونیم ، اون هندیه و اون چینیه هم اینو خوب میدونه !!!!

با دوستی صحبت میکردم که تو دانشگاه تورنتو ، دکتری عمران - زلزله میخونه ، جالب بود که اونم میگفت اینجا چیزی که بیشتر از هرچیزی اهمیت داره Networking هست ، یعنی یکی رو پیدا کنی که اون تورو به یکی دیگه معرفی کنه که اون هم تورو به اون استاد معروفه معرفی کنه که اون استاد معروفه راضی شه تورو بگیره !!!!

شما باید جلب اعتماد کنین...
این دوستم توضیح میداد ، گفت اینجا چینی ها رو یه استادی 1 سال کار میکنن تا طرف راضی بشه سال بعد که اسمشون رو تو اپلای کننده ها دید اونارو بگیره !!!

مثلا 1 سال هر هفته ایمیل میزنن ، تماس میگیرن که آقا ما فلان مقاله شما رو خوندیم اینجاش رو بهتر نیست اینجوری کنیم ، تا طرف بفهمه ما واقعا آدم مفیدی هستیم ! چون اونا هم اینقدر زیادن که بحث Networking براشون سخت میشه ، لذا مجبورن خودشون بلند مدت فکر کنن...

این مطلب رو نوشتم تا به این مهم بیشتر توجه کنین که اخذ پذیرش تو دنیای امروزی که خیلی خیلی کوچیک شده ( با توجه به گسترش ارتباطات ) برای شما سخت تره ! شاید شناختن یه استاد خارجی میتونه آینده شما رو برای همیشه عوض کنه !

ممکنه با شرکت تو یه کنفرانس خارجی تو یه کشور دیگه و دیدن 2 تا استاد و صحبت رو در رو شما بتونین از همونها برای رفتنتون کمک بگیرین...



پیروز و موفق باشین
کاوه احمدی شیرازی

» نظر